ضوابط طراحی پارکینگ گام اول طراحی محسوب میشود زیرا در مراحل طراحی پلان معماری ساختمان، گام اول طراحی طبقات همکف و منفی میباشد که عموما در ساختمان های مسکونی.
صفر تا صد استانداردهای طراحی پارکینگ، مجموعهای از راهنماها و معیارهایی هستند که برای طراحی و ساخت پارکینگها به کار میروند. این استانداردها به منظور ایجاد پارکینگهایی ایمن، عملکردی و کارآمد هستند. طراحی یک پارکینگ با رعایت استانداردهای صفر تا صد، به عنوان یک محل پارک کردن امن و راحت برای خودروها و رانندگان، اهمیت بسزایی دارد.
استانداردهای طراحی پارکینگ شامل موارد مختلفی میشوند. این موارد شامل ابعاد مناسب برای پارک خودروها، تعداد واحدهای پارکینگ، طراحی و مکانیابی مسیرهای ورود و خروج، نصب تجهیزات نظارتی و امنیتی، نصب سیستمهای روشنایی و اطفاء حریق، ایجاد فضاهای مخصوص برای افراد با معلولیت، و نصب تجهیزات مورد نیاز برای شارژ خودروهای الکتریکی میشوند.
استانداردهای طراحی پارکینگ به منظور جلوگیری از ترافیک زائد درون و بیرون پارکینگ، بهینهسازی فضا، افزایش امنیت و راحتی رانندگان و محافظت از خودروها و محتویات آنها تعیین شدهاند. این استانداردها توسط سازمآنها و انجمنهای مربوطه در هر کشور تدوین و اجرا میشوند و هدف اصلی آنها ارائه راهنماییهای دقیق و قابل اعتماد برای طراحان و سازندگان پارکینگها است. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما تا انتهای این مقاله از ایمن ترافیک همراه باشید.
پارکینگ به معنای محلی است که برای پارک کردن و نگهداری خودروها طراحی شده است. این مکانها معمولا در نزدیکی ساختمآنها، مراکز خرید، ایستگاههای راهآهن و فرودگاهها قرار میگیرند و به عنوان مکانی برای ترک خودروها به مدت معین استفاده میشوند. پارکینگها میتوانند به صورت سطحی باشند و خودروها در زمینهای خاکی پارک شوند یا به صورت ساختمانی باشند و خودروها در طبقات مختلف پارک شوند. این مکانها معمولا با استفاده از تجهیزات نظارتی و امنیتی مجهز میشوند تا از سرقت و خسارت به خودروها جلوگیری شود. همچنین، برخی پارکینگها دارای خدمات اضافی مانند خدمات شستوشوی خودرو، تعمیرات سریع و شارژ خودروهای الکتریکی نیز هستند. پارکینگها در شهرها و مناطق پرجمعیت اهمیت بسیاری دارند زیرا کمک میکنند تا ترافیک و ازدحام در خیابآنها کاهش یابد و زمان و هزینههای مربوط به پیدا کردن مکان مناسب برای پارک خودرو نیز کاهش یابد. برای خرید تجهیزات پارکینگ از سایت ایمن ترافیک دیدن نمایید.
پارکینگها به طرق مختلفی میتوانند طراحی و ساخته شوند. در زیر به برخی از انواع پارکینگها اشاره میکنم:
این نوع پارکینگها در سطح زمین ساخته میشوند و معمولا در فضاهای باز و بزرگ قرار میگیرند. آنها میتوانند به صورت مستقیم یا با استفاده از خطوط مشخص شده برای هر خودرو طراحی شوند.
این نوع پارکینگها در زیر سطح زمین ساخته میشوند و معمولا در ساختمآنها و مناطقی با محدودیت فضایی استفاده میشوند. آنها میتوانند به صورت تک طبقه یا چند طبقه باشند و از راههای مختلفی مانند رامپها یا آسانسورها برای ورود و خروج خودروها استفاده میکنند.
این نوع پارکینگها از سیستمهای الکترونیکی و فناوریهای پیشرفته برای مدیریت و راهاندازی استفاده میکنند. آنها معمولا دارای سیستمهای خودکار برای شناسایی خودروها، پرداخت هزینهها، راهنمایی رانندگان به مکانهای خالی و سایر امکانات هوشمند هستند.
این نوع پارکینگها شامل چند طبقه واحدهای پارکینگ هستند که برای بهرهبرداری از فضای عمودی استفاده میشوند. آنها معمولا با استفاده از سیستمهای بالابر و سقوط خودروها به طبقات مختلف طراحی میشوند.
این نوع پارکینگها برای پارک کردن هواپیماها در فرودگاهها و سایر مکانهای هوایی استفاده میشوند. آنها معمولا دارای امکانات و تجهیزات خاصی مانند راهروهای ورود و خروج هواپیماها، سیستمهای روشنایی و اطفاء حریق و سایر تجهیزات امنیتی هستند.
همچنین، بسته به نیاز و شرایط مکانی، پارکینگها میتوانند به صورت عمومی، خصوصی، تحت پوشش، انحصاری یا پارکینگهای خاص برای افراد با معلولیت طراحی شوند.
طراحی پارکینگ خصوصی باید بر اساس نیازها و شرایط خاص مکان و مالک پارکینگ صورت بگیرد. در طراحی پارکینگ خصوصی، باید به عوامل زیر توجه کرد:
ظرفیت: باید ظرفیت پارکینگ به اندازهی کافی برای جمعیت خودروهای مورد انتظار در نظر گرفته شود. برای این منظور، باید تعداد و ابعاد مکانهای پارکینگ را مشخص کرد.
دسترسی: پارکینگ باید دارای دسترسی آسان و مناسب به خیابآنها و محلهای عمومی باشد. این شامل طراحی و احداث ورودی و خروجیها، راهروها و راههای عبور و مسیرهای مشخص برای رانندگان است.
ایمنی و امنیت: باید اقدامات لازم برای ایمنی و امنیت پارکینگ انجام شود. این شامل نصب دوربینهای مداربسته، روشنایی مناسب، سیستمهای اطفاء حریق و سایر تجهیزات امنیتی است.
راهنمایی: باید از نشانهها و تابلوهای مناسب برای راهنمایی رانندگان در پارکینگ استفاده شود. این شامل تابلوهای مشخصکنندهی مکانهای خالی، جهتدهی و سایر اطلاعات مربوط به پارکینگ است.
سیستم مدیریت: برای مدیریت بهتر پارکینگ، میتوان از سیستمهای هوشمند مانند نصب سیستمهای خودکار برای شناسایی خودروها و پرداخت هزینهها، استفاده کرد.
طراحی مناسب فضای سبز: در صورت امکان، باید در طراحی پارکینگ خصوصی، فضای سبز و باغچههای کوچک نیز در نظر گرفته شود. این موضوع به علاوه ایجاد زیبایی و آرامش برای کاربران پارکینگ، میتواند به کاهش آلودگی هوا و بهبود محیط زیست کمک کند.
به طور کلی، طراحی پارکینگ خصوصی باید بر اساس اصول مهندسی معماری و شهرسازی انجام شود تا بهترین استفاده از فضا و خدمات مورد نیاز را برای کاربران فراهم کند.
طراحی پارکینگ براساس اندازه میتواند به چندین نوع تقسیم شود. در زیر تعدادی از انواع طراحی پارکینگ بر اساس اندازه آورده شده است:
این نوع پارکینگ معمولا در فضاهای باز و سطح زمین احداث میشود. طراحی پارکینگ سطحی برای مکانهایی با ظرفیت کمتر و فضای بزرگ مناسب است.
این نوع پارکینگ در زیر سطح زمین احداث میشود. طراحی پارکینگ زیرزمینی برای مکانهایی با محدودیت فضای سطح زمین مناسب است و معمولا ظرفیت بیشتری نسبت به پارکینگ سطحی دارد.
در این نوع پارکینگ، مکانهای پارک در چندین طبقه احداث میشوند. این طراحی برای مکانهایی با محدودیت فضای افقی و نیاز به ظرفیت بیشتر مناسب است.
برخی از پارکینگها، علاوه بر فضای پارکینگ، خدمات دیگری نیز ارائه میدهند. این خدمات میتواند شامل تأمین امنیت، خدمات شستوشو و نگهداری خودرو، پایانههای اتوبوس و سایر خدمات مرتبط با حمل و نقل باشد.
در طراحی پارکینگ هوشمند، از فناوریهای مدرن و سیستمهای الکترونیکی استفاده میشود. این شامل سیستمهای خودکار برای شناسایی و پرداخت هزینهها، راهنمایی ترافیکی و سایر امکانات هوشمند است.
هر نوع طراحی پارکینگ باید بر اساس نیازها و شرایط خاص مکان و مالک پارکینگ صورت بگیرد.
طراحی پارکینگ باید بر اساس ضوابط و مقررات مربوطه انجام شود تا بهترین استفاده از فضا و ایمنی کاربران را تضمین کند. در زیر تعدادی از ضوابط طراحی پارکینگ آورده شده است:
ابعاد معمولی خودروها: در طراحی پارکینگ باید ابعاد معمولی خودروها (ارتفاع، عرض، طول) را در نظر گرفت تا فضای کافی برای پارک کردن و حرکت خودروها فراهم شود.
نیاز به امنیت: پارکینگ باید از نظر امنیتی مناسب باشد. این شامل داشتن سیستمهای نظارتی، روشهای ورود و خروج کنترل شده، نورپردازی مناسب و سایر اقدامات امنیتی است.
مسیرها و فضاهای حرکتی: طراحی پارکینگ باید فضاهای کافی برای حرکت خودروها، پیادهروها، صعود و نزول و سایر مسیرها فراهم کند تا ترافیک درون پارکینگ به خوبی جریان داشته باشد.
تأمین خدمات: پارکینگ باید امکانات و خدمات مورد نیاز کاربران را فراهم کند. این شامل تأمین توالتها، نورپردازی مناسب، نشانهگذاری صحیح، دستگاههای اطفاء حریق و سایر امکانات ضروری است.
دسترسی به پارکینگ: طراحی پارکینگ باید دسترسی آسان و مناسب به پارکینگ را فراهم کند. این شامل دسترسی برای خودروها، پیادهروها، وسایل نقلیه عمومی و افراد با معلولیت است.
محدودیتهای محیطی: در طراحی پارکینگ باید محدودیتهای محیطی مانند شیب زمین، درختان، ستونها و سایر عوامل مشابه را در نظر گرفت تا بهترین استفاده از فضا صورت بگیرد.
قوانین محلی: در طراحی پارکینگ باید قوانین و مقررات محلی را رعایت کرد تا مشکلات حقوقی و قانونی ایجاد نشود.
هر کشور و شهر ممکن است قوانین و ضوابط خاص خود را در خصوص طراحی پارکینگ داشته باشد، بنابراین مهم است که قوانین محلی را بررسی و رعایت کنید.
طراحی پارکینگ در حیاط باید بر اساس نیازها و محدودیتهای موجود در فضای حیاط انجام شود. در زیر تعدادی از نکات مهم در طراحی پارکینگ در حیاط آورده شده است:
اندازه و ابعاد: بر اساس اندازه و تعداد خودروهایی که قرار است در پارکینگ قرار گیرند، باید ابعاد مناسبی برای پارکینگ در نظر گرفته شود. همچنین، برای هر خودرو باید فضای کافی برای ورود و خروج و همچنین حرکت داخل پارکینگ فراهم شود.
دسترسی: طراحی پارکینگ باید دسترسی آسان و مناسبی به حیاط و پارکینگ را فراهم کند. باید مسیرهای ورود و خروج کوتاه و مناسبی داشته باشد تا کاربران بتوانند به راحتی و بدون مشکل وارد و خارج شوند.
نورپردازی: پارکینگ باید دارای نورپردازی مناسب باشد تا در شب و در شرایط نور کم نیز قابل استفاده باشد و کاربران بتوانند به راحتی خودروهای خود را پیدا کنند
امنیت: امنیت پارکینگ در حیاط بسیار مهم است. باید از سیستمهای نظارتی مدرن استفاده شود تا امنیت خودروها و مالکان آنها تضمین شود. همچنین، باید اقدامات لازم برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به پارکینگ انجام شود.
محدودیتهای محیطی: در طراحی پارکینگ در حیاط باید محدودیتهای محیطی مانند شیب زمین، درختان، ستونها و سایر عوامل مشابه را در نظر گرفت تا بهترین استفاده از فضا صورت بگیرد.
نشانهگذاری: برای جلوگیری از هرگونه ابهام و سوءاستفاده، باید پارکینگ به خوبی نشانهگذاری شود. این شامل نشانههای راهنما، شمارهگذاری مکانها و دستگاههای هشداردهنده است.
استفاده از فضای خالی: در طراحی پارکینگ در حیاط باید به بهرهبرداری بهینه از فضای خالی توجه شود. میتوان با استفاده از طرحبندی مناسب و استفاده از تراکم مناسب، تعداد بیشتری خودرو را در پارکینگ قرار داد.
همچنین، در طراحی پارکینگ در حیاط باید قوانین و مقررات محلی را رعایت کنید و در صورت لزوم مجوزهای لازم را دریافت کنید.
طراحی پارکینگ ویلایی به شکلی است که بتواند نیازهای ساکنان و مهمانان ویلا را برآورده کند. در زیر برخی از عواملی که در طراحی پارکینگ ویلایی باید مد نظر قرار گیرند را بررسی میکنیم:
ابعاد و تعداد: بر اساس تعداد خودروهایی که قرار است در پارکینگ قرار گیرند، باید ابعاد مناسبی برای پارکینگ در نظر گرفته شود. همچنین، برای هر خودرو باید فضای کافی برای ورود و خروج و همچنین حرکت داخل پارکینگ فراهم شود.
دسترسی: طراحی پارکینگ باید دسترسی آسان و مناسبی به ویلا و پارکینگ را فراهم کند. باید مسیرهای ورود و خروج کوتاه و مناسبی داشته باشد تا ساکنان و مهمانان بتوانند به راحتی و بدون مشکل وارد و خارج شوند.
نورپردازی: پارکینگ باید دارای نورپردازی مناسب باشد تا در شب و در شرایط نور کم نیز قابل استفاده باشد و ساکنان و مهمانان بتوانند به راحتی خودروهای خود را پیدا کنند.
امنیت: امنیت پارکینگ ویلایی بسیار مهم است. باید از سیستمهای نظارتی مدرن استفاده شود تا امنیت خودروها و مالکان آنها تضمین شود. همچنین، باید اقدامات لازم برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به پارکینگ انجام شود.
محدودیتهای محیطی: در طراحی پارکینگ ویلایی باید محدودیتهای محیطی مانند شیب زمین، درختان، ستونها و سایر عوامل مشابه را در نظر گرفت تا بهترین استفاده از فضا صورت بگیرد.
نشانهگذاری: برای جلوگیری از هرگونه ابهام و سوءاستفاده، باید پارکینگ به خوبی نشانهگذاری شود. این شامل نشانههای راهنما، شمارهگذاری مکانها و دستگاههای هشداردهنده است.
استفاده از فضای خالی: در طراحی پارکینگ ویلایی باید به بهرهبرداری بهینه از فضای خالی توجه شود. میتوان با استفاده از طرحبندی مناسب و استفاده از تراکم مناسب، تعداد بیشتری خودرو را در پارکینگ قرار داد.
همچنین، در طراحی پارکینگ ویلایی باید قوانین و مقررات محلی را رعایت کنید و در صورت لزوم مجوزهای لازم را دریافت کنید.
ضوابط طراحی پارکینگ مسکونی ممکن است در هر منطقه و شهری متفاوت باشد. اما برخی از ضوابط عمومی که معمولا در نظر گرفته میشوند عبارتند از:
تعداد خودروها: بر اساس تعداد واحدهای مسکونی، تعداد مکانهای پارکینگ مشخص میشود. برای هر واحد مسکونی باید حداقل یک مکان پارکینگ در نظر گرفته شود.
ابعاد جای پارک: ابعاد جای پارک باید به گونهای باشد که خودروها به راحتی وارد و خارج شوند و همچنین فضای کافی برای حرکت داخل پارکینگ وجود داشته باشد. عرض معمولی برای هر جای پارک حدود 2.5 تا 3 متر و طول حداقل 5 متر است.
دسترسی: پارکینگ مسکونی باید به واحدهای مسکونی دسترسی آسانی داشته باشد. باید مسیرهای ورود و خروج کوتاه و مناسبی داشته باشد تا ساکنان بتوانند به راحتی و بدون مشکل وارد و خارج شوند.
نورپردازی: پارکینگ باید دارای نورپردازی مناسب باشد تا در شب و در شرایط نور کم نیز قابل استفاده باشد و ساکنان بتوانند به راحتی خودروهای خود را پیدا کنند. نصب چراغهای روشنایی در نقاط استراتژیک مانند ورودی و خروجی پارکینگ و همچنین در نقاط تقاطع و پلهها میتواند مفید باشد.
امنیت: امنیت پارکینگ مسکونی نیز بسیار مهم است. باید از سیستمهای نظارتی مدرن استفاده شود تا امنیت خودروها و مالکان آنها تضمین شود. همچنین، باید اقدامات لازم برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به پارکینگ انجام شود، مانند استفاده از دربها و سیستمهای قفلگذاری مناسب.
محدودیتهای محیطی: در طراحی پارکینگ مسکونی باید محدودیتهای محیطی مانند شیب زمین، درختان، ستونها و سایر عوامل مشابه را در نظر گرفت تا بهترین استفاده از فضا صورت بگیرد. همچنین، باید به این نکته توجه شود که پارکینگ به طور کامل در فضای مسکونی یا زیرزمین واقع شود.
نشانهگذاری: برای جلوگیری از هرگونه ابهام و سوءاستفاده، باید پارکینگ به خوبی نشانهگذاری شود. این شامل نشانههای راهنما، شمارهگذاری مکانها و دستگاههای هشداردهنده است.
بهتر است قبل از شروع طراحی پارکینگ مسکونی، با مقررات و ضوابط محلی آشنا شوید و در صورت لزوم با مراجع مربوطه مشورت کنید تا طراحی خود را با توجه به ضوابط محلی انجام دهید.
حداقل ارتفاع سقف پارکینگ بستگی به استانداردها و مقررات محلی دارد. در برخی مناطق، حداقل ارتفاع سقف پارکینگ مسکونی ممکن است حدود 2.2 متر باشد، در حالی که در برخی دیگر این حداقل ارتفاع ممکن است بین 2.5 تا 3 متر باشد. بنابراین، بهتر است قبل از شروع طراحی پارکینگ مسکونی، با مقررات و ضوابط محلی آشنا شوید و در صورت لزوم با مراجع مربوطه مشورت کنید تا حداقل ارتفاع سقف پارکینگ را با توجه به ضوابط محلی تعیین کنید.
طراحی پارکینگ روباز و ضوابط مربوط به آن بستگی به مقررات و استانداردهای محلی دارد. اما در کل، برخی ضوابط عمومی برای طراحی پارکینگ روباز عبارتند از:
ابعاد جای پارک: جای پارک باید به اندازهی کافی بزرگ باشند تا خودروها به راحتی در آنها جا بگیرند و از همدیگر جدا شوند. ابعاد استاندارد برای مکانهای پارک معمولا 2.4 متر در 5 متر است.
مسیرهای حرکت: مسیرهای حرکت در پارکینگ باید به اندازهی کافی وسیع باشند تا خودروها به راحتی بتوانند در آن حرکت کنند. عرض مسیرهای حرکت معمولا حداقل 6 متر است.
نشانهگذاری: پارکینگ روباز باید به خوبی نشانهگذاری شود تا رانندگان بتوانند به راحتی مکانهای پارک را پیدا کنند. این شامل نشانههای راهنما، شمارهگذاری مکانها و دستگاههای هشداردهنده است.
روشنایی: نورپردازی مناسب در پارکینگ روباز بسیار مهم است تا رانندگان بتوانند به راحتی در شب و در شرایط نور کم مکانهای پارک را تشخیص دهند. همچنین، نورپردازی مناسب به افزایش امنیت پارکینگ نیز کمک میکند.
امنیت: برای افزایش امنیت پارکینگ روباز، میتوان از سیستمهای نظارتی مدرن و روشهای قفلگذاری مناسب استفاده کرد. همچنین، باید اقدامات لازم برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به پارکینگ انجام شود.
محدودیتهای محیطی: در طراحی پارکینگ روباز باید به محدودیتهای محیطی مانند شیب زمین، درختان، ستونها و سایر عوامل مشابه توجه شود تا بهترین استفاده از فضا صورت بگیرد. همچنین، باید به این نکته توجه شود که پارکینگ به طور کامل در فضای روباز واقع شود.
بهتر است قبل از شروع طراحی پارکینگ روباز، با مقررات و ضوابط محلی آشنا شوید و در صورت لزوم با مراجع مربوطه مشورت کنید تا طراحی خود را با توجه به ضوابط محلی انجام دهید.